мажырау

I

син.: көңірсу

Жадырап көңілді күйге бөлену, жарқырау, жайнау.

Тазагүл жұмыстан келе күңіреніп тұрған көңілсіз үйдің іші кәдімгідей мажырай қалады (Қ.Сатыбалдин).

II

син.: жадырау

Көңлі мажыраған қойшы ақ шарбы бұлттан жылт еткен күнге қай уақ болды екен деп, сығырайған көзін қадай қойды (І.Жансүгіров).